به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،آسیب طناب نخاعی می تواند موجب اختلال عملکردی شدید مجاری ادراری پایین و ایجاد حالتی به نام بیش فعالی مثانه، احتباس ادرار و افزایش ضخامت مثانه و فیبروز شود.

در این مطالعه موش هایی که تزریق مستقیم سلول های بنیادی مزانشیمیB10 به مثانه شان داشتند، بهبود عملکردی مثانه را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. در مطالعه قبلی، این محققین نشان دادند که سلول های B10 فاکتورهای رشد مختلفی از جمله فاکتور رشد هپاتوسیتی را ترشح می کند که مانع از رسوب کلاژن در انسدادهای خروجی مثانه رت ها می شود.

در این مطالعه،  درگروه کنترل که این سلول های B10 را دریافت نکردند، نورون های نخاعی دژنره شد ولی درگروه تیمار که تزریق سلول های B10 را دریافت کردند، سلول های عضلانی صاف دیواره مثانه ترمیم شد.

چند هفته بعد از شروع سلول درمانی، گروه تیمار پیوند سلول های B10 به دیواره مثانه را به طور مستقیم دریافت کردند. برای ردیابی این سلول های پیوند شده از طریق MRI، محققین این سلول ها را با ذره های مغناطیسی فلورسنت نشان دار کردند. فاکتور رشد هپاتوسیتی نقش بسیار مهمی در ترمیم بافتی و آنژیوژنز دارد و به عنوان یک فاکتور کلیدی ضد فیبروزی عمل می کند. این محققین دریافتند که تزریق موضعی در مقایسه با تزریق داخل وریدی سیستمیک ترجیح داده می شوود زیرا تزریق سیتمیک منجر به آمبولی ریوی می شود.

این محققین براین باورند که پیوند این سلول های بنیادی ممکن است که استراتژی درمانی جدیدی برای اختلال عملکردی مثانه در بیماران با آسیب نخاعی است.

پایان مطلب/